Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Ποιοί ήταν οι..."τρεις ιεράρχες";

Πολλοί μέχρι σήμερα θεωρούν ότι οι τρεις λεγόμενοι "ιεράρχες",που μάλιστα εορτάζονται από όλους τους χριστιανούς ανά την υφήλιο,ως "προστάτες των γραμμάτων",ήταν..."έλληνες"!
Πως όμως;Κατά τον Παπαρρηγόπουλο ,όπως θα δούμε και στα αποσπάσματα πιο κάτω,οι πρώτοι χριστιανοί,αλλά και οι επίσκοποι των χριστιανών ήταν καθαροί εβραίοι.Δεδομένου ότι και ο Σαύλος(Παύλος) ήταν Ρωμαίος πολίτης,μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι τουλάχιστον κατά τις πρώτες εκατονταετίες και μέχρι να εδραιωθεί για τα καλά ο χριστιανισμός,ως επικρατούσα θρησκεία,ειδικά στον ελληνικό κόσμο,δεν θα ήταν δυνατόν να αφήσουν τον έλεγχο σε αλλοεθνείς προσήλυτους.
Παρατηρούμε αίφνης ότι η μάνα του Βασίλειου ήταν απόγονος Ρωμαίων αξιωματούχων!Πολλοί εβραίοι,όμως,ως Ρωμαίοι πολίτες,είχαν το δικαίωμα να καταλαμβάνουν αξιώματα στο Ρωμαϊκό κράτος.Δεν μας λένε βέβαια ποιός ήταν ο πατέρας του,αλλά αν ήταν...έλληνας δεν θα το βροντοφώναζαν;Το ότι ήταν εβραίος συμπεραίνεται και από τον παππού του που είχε πεθάνει ως χριστιανός!Είπαμε ότι κατά τις πρώτες εκατονταετίες ο χριστιανισμός ήταν απλά μια αίρεση του Ιουδαϊσμού(ιδέ Παπαρρηγόπουλο).
Το αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι στην κηδεία του συμμετείχαν...Ιουδαίοι,πιστοί της εθνικής τους θρησκείας!Αν δεν ήταν εβραίος,δεν υπήρχε περίπτωση να συμμετείχαν ακραιφνείς πιστοί Ιουδαίοι!

Το ίδιο ισχύει και για τον Γρηγόριο τον Ναζι-ανζηνό!
Όπως πάλι θα δείτε στον Παπαρρηγόπουλο,όλοι οι άλλοι λαοί ήταν σφόδρα εχθρικοί απέναντι στους Ιουδαίους(εβραίους),οπότε ήταν αδύνατον να έχουν για θρησκεία τον Ιουδαϊσμό και μάλιστα κάποια αίρεσή του!

Όσο για τον Ιωάννη της Αντιοχείας,ισχύει και γι'αυτόν ότι ήταν εβραίος.Και μόνο το γεγονός ότι η θεολογική σχολή που μαθήτευσε ήταν του Λουκιανού του Αποσυνάγωγου,το δηλώνει!Διότι ποιός,αν όχι εβραίος,θα μπορούσε να γίνει...ΑΠΟΣΥΝΑΓΩΓΟΣ,δηλαδή να έχει αποβληθεί από τη συναγωγή!Και γνωρίζουμε ότι συναγωγές είχαν και έχουν ΜΟΝΟ οι εβραίοι,όπως είναι γνωστό ότι ΜΟΝΟ ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ γίνονται δεκτοί σε συναγωγές!  
[Βασίλειος Καισαρείας
Γεννήθηκε στα 330 στη Νεοκαισάρεια της Καππαδοκίας. Ο πατέρας του Βασίλειος ασκούσε το επάγγελμα του καθηγητή ρητορικής στη Νεοκαισάρεια και η μητέρα του Εμμέλεια ήταν απόγονος οικογένειας Ρωμαίων αξιωματούχων (ο πατέρας της είχε πεθάνει ως Χριστιανός μάρτυρας).
....
Στην κηδεία του συμμετέχουν Ιουδαίοι, πιστοί της εθνικής θρησκείας και ένα πλήθος ανομοιογενούς θρησκευτικής και εθνικής απόχρωσης...Βικιπαίδεια]


[Γρηγόριος Ναζιανζηνός

Γεννήθηκε στην Ναζιανζό της Καππαδοκίας από μορφωμένους γονείς. Ο πατέρας του αρχικά ήταν λάτρης ενός κράματος ειδωλολατρίας και Ιουδαϊσμού (Υψιστάριοι) αλλά στη συνέχεια μεταστράφηκε και έγινε Επίσκοπος στη Ναζιανζό. Η μητέρα του Αγία Νόννα έδωσε στο μικρό Γρηγόριο τις πρώτες χριστιανικές κατευθύνσεις. Ο Γρηγόριος αφού έμαθε τα πρώτα του γράμματα στη γενέτειρά του, σπούδασε στην Καισάρεια και αργότερα στην Αλεξάνδρεια. Ύστερα φοίτησε έξι χρόνια στις φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας, όπου σπούδασε φιλοσοφία και ρητορική. Συνδέθηκε με βαθιά φιλία με το συμφοιτητή του Βασίλειο (τον Μέγα), με τον οποίο, όπως έγραφε ο ίδιος, είχε «μια ψυχή σε δύο σώματα χωρισμένη». Προσοχή χρειάζεται στη διάκρισή του από τον Άγιο Γρηγόριο το Ναζιανζηνό, ο οποίος ήταν ο πατέρας του, επίσκοπος Ναζιανζού.Βικιπαίδεια]

[Ιωάννης ο Χρυσόστομος Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, γνωστός και ως Ιωάννης της Αντιόχειας, είναι Άγιος, Πατέρας και ιεράρχης της Ορθοδόξου Εκκλησίας....Γεννήθηκε στην Αντιόχεια μεταξύ 344 και 354, με πιθανότερη ημερομηνία κοντά στο 349. Γονείς του ήταν ο στρατηγός Σεκούνδος και μητέρα του η Ανθούσα...Ο Λουκιανός Αντιοχείας(Αντιοχεύς) (235-312), γνωστός και ως Λουκιανός ο Αποσυνάγωγος ή Άγιος Λουκιανός, υπήρξε πρεσβύτερος, θεολόγος, διδάσκαλος και συγγραφέας κατά το 4ο αιώνα και έδρασε στην περιοχή της Αντιόχειας...

...Η θεολογική σχολή της Αντιόχειας ιδρύθηκε από τον Λουκιανό Αντιοχείας στην Αντιόχεια της Συρίας κατά τις αρχές του 3ο αιώνα...
...Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος καίτοι δεν μαθήτευσε σε αυτή χαρακτηρίζεται ως άνθρωπος ο οποίος πέτυχε τελικά να προσδώσει νέα πνοή στη σχολή...Βικιπαίδεια]

Προς επιβεβαίωση ρίξτε μια ματιά στα αποσπάσματα από τον Παπαρρηγόπουλο...




Παπαρρηγόπουλος ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ,βιβλίον όγδοον

Πλάτων Πισατίδης


Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

μαργαριτάρια

Τα βρέφη θηλάζουν εκ της μητρός τους. Το γάλα αυτό λέγεται μητρικόν γάλα.
Νοθευμένον γάλα πίνουν μόνον τα νόθα βρέφη διότι αυτά δεν θηλάζουν.


Όποιος ζηλεύει τα πολλά, ζηλεύει και τα λίγα.

Η δονοβλεψία είναι ασθένεια όπου δονεί το αίσθημα της οράσεως.

Ετεροφαλή είναι τα αδέρφια που προέρχονται από τον ίδιο πατέρα.

Από την ίδια μάνα λέγονται ετεροθηλή.

Ένας αλλοδαπός μπορεί να γίνει Έλληνας μόνον δια της γονιμοποιήσεως. Αλλιώς,
παραμένει πάντα άλλος δαπός, επ άπειρον.


Η ουρά στα ζώα χρησιμοποιεί με το που να την βλέπουν τα ζώα πόρχονται πίσω,
ότι μπροστά υπάρχει κι άλλο ζώον. Στον άνθρωπο είναι αχρείαστη.

Ο εξοστρακισμός ήταν μια αρχαία τιμωρία όπου σου έβαζαν έξι όστρακα κι
έπρεπε να τα χτυπήσεις και να τα σπάσεις με το κεφάλι σου. Μερικές φορές
πετύχαινε, άλλες όχι.

Ο αλιγάτορας είναι συνδυασμένο ζώον: μισός άλιγας, μισός γάτορας.

Το μητρικόν γάλα είναι προτιμότερον του αγελαδινού, λόγω καλυτέρας εμφανίσεως στήθους γυναίκας.

Στην αρχαιότητα ήταν όλα ηθικά και γνήσια, ακόμα και οι πόρνες λεγόντουσαν ιέρειες.

Ψευδώνυμο είναι αυτό που χρησιμοποιείται από τους ποιητές, όταν ντρέπονται για την ποίησή τους.

Η παρτιτούζα είναι οι νότες που έχουν μπροστά τους οι μουσικοί τηςσυμφωνικής ορχήστρας.

Ο μαέστρος δεν θέλει παρτιτούζα. Αυτός και μόνον αυτός, κρατάει τη βακέτα και την κουνάει τεντωμένη
δώθε-κείθε, έχοντας κάτι το κοινόν στα οπίσθιά του. Το κοινόν δεν παίρνει μέρος σ όλα αυτά, μόνον
βλέπει και ακούει έντονα καταγοητευμένον από την διέγερσιν.

Χαρμόσυνοι ήχησαν οι κώδωνες των ναών και των εκκλησιών οι καμπάνες.

Παρ όλο που ο γέρος ήταν τυφλός, άκουσε τα πάντα!

Στα μαθηματικά δεν είμαι πολύ καλός, αλλά πρώτος στην ορφογραθία.

Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν προστυχόλογα. Προχτές στο πανηγύρι του Σταυρού, κάτω στην Καρούτα,

κάποιος είπε ανυπερθέτος. Οι άλλοι έκαναν πως δεν κατάλαβαν.

Πειστήρια έχομε πολλών ειδών. Δυο απ αυτά, τα γνωστότερα, είναι τα αστυνομικά και τα άχραντα.

Το εθνικό σήμα της Ολλανδίας είναι το άνθος της τουλούμπας.

Δρυός παιδούσης πάσα υήρ ψιλεύεται. Θέλει να δείξει την αρπακόλα του επιπόλαιου και του πλεονέκτη.


Καλύτερα μια χώρα μ ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χώρες σκλαβιά και φυλακή.

Σαρανταπέντε πετεινοί, ενός κοκόρου γνώση. Σαρανταπέντε Γιάννηδες, ενός κοκόρου κλώσα.

Οι χορευτές δεν κάνουν παιδιά γιατί αν κάνουν θα βγουν ομοφυλότερα. Και ο νοών νοήμων.

Εκ τη πρέφας του αναγεννάται, ως άλλος φοίνιξ.

Το εμφιαλωμένο νερό προκαλεί εμφιάλτες.

Ίδιος κι απαράδεκτος!

Της έταξε λαχνούς με πετραχείλια.

Το άλλο παιδί ήταν άσχημο, κακότροπο και οξύμωρο.

Νου σιγής, ενσωματωμένη σιγή.

Η κόμπρα είναι τελείως ακίνδυνη για τους Έλληνες. Πέρυσι χάσαμε χιλιάδες σε τροχαία δυστυχήματα.

Ούτε ένας θάνατος από κόμπρα!

Η υψηλότερη κορφή του Ολύμπου ήταν το Δωδεκάθεον. Πάνω στο ψηλότερο σημείο, ακριβώς πάνω στη μύτη της κορυφής,

καθόταν ο Δίας, διάσημος γι αυτή την επίμονη στάση του.

Όταν ο Χριστός ήταν μικρός, ο πατέρας του, ο μαραγκός Ιωσήθ, τον φώναζε Χρηστάκη.

Ο Λουδοβίκος ο XVI, αμέσως μετά την επανάσταση, αποκεφαλίστηκε για πρώτη φορά στη ζωή του το έτος 1792.

Ο Διονύσιος ο Σολομών έγραψε τον Ύμνον εις μίαν και μόνον στιγμήν εθνικής εξάρσεως και υπερηφανείας.

Όχι για άλλους λόγους.

Κώστας Σκανδάλης

www.aegean-theory.gr

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Στρατηγικές χειραγώγησης

10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ, του Νόαμ Τσόμσκυ

1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί - πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ

Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.

4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.

5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.

7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.

9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ

Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα, αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης. Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.

10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ' ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.
Κ.Σ